دلنوشته

من یه دخترم...یه دختر چادری که عاشق چادرمم اگه سرم بره چادرم نمیره این حقیقته شعار نیست...من وقتی از چادرم لذت میبرم که احساس میکنم در کنار خدا قدم بر میدارم...وقتی لذت میبرم که بابام با افتخار و نگاه تحسین امیزش بهم نگاه میکنه...نمیدونی چه لذتی داره وقتی از کنار پسری رد میشم که سرشو با دیدن چادرم میندازه پایین...اینجاست که احساس غرور میکنم...من عاشق این خاص بودنم هستم...عاشق این سیاهی که دلم رو روشن میکنه...

یه کلاااااااااام    من عاشق چادرمم      همین و بس